تفاوت بین فطریه و کفاره درچیست؟

آیا می دانید تفاوت بین فطریه و کفاره در چیست؟

فطریه چیست؟

فطریه بخش معینی از مال است که در پایان ماه مبارک رمضان و شب عید فطر کنار گذاشته می‌شود تا با هدف فقرزدایی و رفع نیاز مستمندان به کار گرفته شود .

چنانچه فطریه به طور نظام‌مند پرداخت و مدیریت صحیح در توزیع و مصرف آن حاکم باشد، نقش مؤثر و سازنده ای در زدودن فقر از جامعه و تعدیل ثروت دارد .

لازم است فطریه شب عید فطر کنارگذاشته شده و روز عید قبل از نماز پرداخت شود .

فطریه به نیازمندان و کسانی که محتاج هستند پرداخت می شود، فطریه سادات به سادات و غیرسادات می رسد اما فطریه غیر سادات، به سادات نمی رسد .

کفاره روزه چیست؟

کفاره جریمه اى است که براى باطل کردن روزه معین شده است و آزاد کردن یک بَرده ؛ دو ماه روزه گرفتن که سى و یک روز آن باید پى در پى باشد؛ سیر کردن شصت فقیر یا دادن یک مُدّ طعام(تقریبا معادل 750 گرم گندم و مانند آن) را شامل می‌شود.

کسى که کفاره بر او واجب شود باید یکى از این سه را انجام دهد، البته چون امروزه برده داری امری منسوخ است، باید به موارد دوم و یا سوم پرداخت و اگر هیچ یک از اینها برایش مقدور نیست هر مقدار که مى تواند باید به فقیر طعام داده و اگر اصلاً نتواند طعام بدهد باید استغفار کند اگر چه مثلا یک مرتبه بگوید: «استغفرالله»، و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد.

برخی مواردی که قضای روزه بر آنها واجب است اما کفاره ندارد:

1- روزه دار عمداً قى کند.

2- در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک یا چند روز روزه بگیرد.

3- در ماه رمضان بدون اینکه تحقیق کند صبح شده یا نه کارى کند که روزه را باطل مى کند مثلاً آب بخورد و بعداً معلوم شود صبح بوده است.

4- کسى بگوید صبح نشده و روزه دار به گفته او کارى کند که روزه را باطل مى کند و بعد معلوم شود صبح بوده است.

5- روزه هایى که به واسطه سفر باطل شده است.

6- روزه هاى ایام حیض و نفاس بانوان .

7- بر اثر ندانستن مسئله مبطلى انجام داده ولى نمى توانسته مسئله را یاد بگیرد یا اصلاً ملتفت نبوده است.

اگر عمداً روزه رمضان را نگیرد یا عمداً آن را باطل کند قضا و کفاره واجب مى شود .

کفاره جمع در چه مواردی بر روزه‌داران واجب می شود؟

- اگر شخص روزه دار به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، چه آن چیز اصلاً حرام‏ باشد؛ مثل شراب و زنا، یا به جهتى حرام شده باشد؛ مثل نزدیکى کردن با عیال خود در حال حیض، بنابر احتیاط کفاره جمع بر او واجب مى‏شود؛ یعنى باید یک بنده آزاد کند و دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند، یا به هر کدام آنها یک مد که تقریباً ده سیر است گندم یا جو یا نان و مانند اینها بدهد. و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد، هر کدام آنها که ممکن است باید انجام دهد.

- اگر روزه دار دروغى را به خدا و پیغمبر(صلی الله علیه وآله وسلم) نسبت دهد کفاره جمع بنا بر احتیاط بر او واجب مى‏‌شود.

در مورد آزاد کردن بنده؛ چون در دنیای کنونی موضوعیت ندارد، در نتیجه اصلاً واجب نیست، چنان که از متن فوق (چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد، هر کدام آنها که ممکن است) بر می‌آید.